ناظر بودن خدا . . .

امام حسین علیه السلام جمله اى را که عرض مى کنم دو بار فرمودند: یک بار روز تیرباران کردن بدن مطهر امام حسن مجتبی علیه السلام بود، چون امام علیه السلام همه کارى مى توانستند انجام بدهند، اما صلاح نبود، لذا از شورش جلوگیرى کردند. یک بار هم وقتى آخرین شهید، یعنى حضرت على اصغر علیه السلام را تقدیم خدا کردند این جمله را بر زبان جارى ساختند و این نشان مى دهد که این دو ماجرا بر قلب مقدس ایشان سنگین تر بوده است. امام علیه السلام در دو موضع فرمودند: هوّن ما نزل بى أنه بعین اللّه ؛ این وضع و صحنه بر من بسیار سنگین است، اما چون خدا مى بیند، برایم آسان است. ما نیز به عنوان فرزندان امام حسین علیه السلام باید از ایشان درس بیاموزیم و استقامت کنیم و اگر در راه برپایى عزادارى حضرتش مشکلى پیش آمد، باور داشته باشیم خداى متعال و حضرت سیدالشهدا علیه السلام مى بینند و همین براى ما کافى است و لازم نیست کس دیگرى بفهمد. فراموش نکنید که اگر شخص دیگرى فهمید، حداکثر این که چند روزى براى شما دلسوزى کند و فرض کنید اندکى هم به شما عقیده پیدا کرد. این دلسوزى چه فایده اى براى شما دارد؟ مهم این است که خدا و امام حسین علیه السلام ناظر برآنند و کارگشاى شما خواهند بود.