آیا واقعا هاشمی رفسنجانی از نگاشتن هیچ نامه‎ای پشیمان نیست!؟ . . .

«صراحت نامه» یا کتابی برای توجیه «جسارت‌نامه» بدون سلام و والسلام هاشمی رفسنجانی! انتشار «جسارت نامه» بدون سلام و والسلام هاشمی به رهبر معظم انقلاب اسلامی، پیش از انتخابات 88 به قدری برای وی گران تمام شده است، که سایت هاشمی رفسنجانی از انتشار کتابی با عنوان «صراحت نامه» برای توجیه این نامه خبر داده است. به گزارش رجانیوز، سایت اینترنتی هاشمی رفسنجانی در روزهای اخیر، بخشی از کتابی با نام «صراحت نامه» را منتشر کرده که به نظر می‌رسد قرار است نوعی تلاش برای توجیه و پاک کردن صورت مساله و زدودن خاطره «جسارت نامه» بدون سلام و والسلام او به رهبر معظم انقلاب باشد؛ نامه‌ای که برخی از تحلیلگران آن را فرمان آتش و "سند راهبردی و کلید آغاز آشوب‌های خیابانی" عنوان کردند. در بخشی از «صراحت‌نامه» درباره روایت هاشمی از آن نامه و واکنش رهبر انقلاب به آن، آمده است: "در آخرین لحظاتی که می‌‌خواستم خدمت ایشان بروم، منتشر کردم. وقتی رفتم، ایشان گفتند: داشتم نامه شما را از روی کامپیوتر می‌‌خواندم. یعنی پس از اینکه پخش شده بود هم، هنوز متن اصلی را به ایشان نداده بودند. پرسیدم از نظر شما چگونه بود؟ گفتند: از لحاظ محتوا هیچ ملاحظه‌ای ندارم و فقط یک نکته دارم که آقای احمدی‌نژاد شخص شما را به فساد متهم نکرد و درباره بچه‌های شما گفت. گفتم: فضا به‌گونه‌ای بود که اگرچه از من اسم نبرد، اما همه چیز متوجه من شد. ایشان گفتند: واقعاً هیچ ملاحظه‌ای روی نامه ندارم. ولی اگر جای شما بودم، بعد از انتخابات منتشر می‌‌کردم. گفتم: خواست خدا بودکه شما تا قبل از انتشار نبینید، چون اگر می‌‌خواندید و به من می‌‌گفتید، منتشر نمی‌کردم و این مناسب نبود. چون اگر بعد از انتخابات منتشر می‌‌کردم دو حالت داشت: اگر آقای احمدی‌نژاد شکست بخورد که درست نیست با ایشان درگیر شوم. چون اخلاقاً کار درستی نیست. اگر هم پیروز شود که اصلاً درست نیست با منتخب مردم درگیر شوم و جشن انتخابات را در کام مردم تلخ کنم. ولی الان حق من است که جواب بدهم و دادم. صراحت هاشمی رفسنجانی در اعلام رسمی و صریح این مساله که از مخالفت رهبر انقلاب با انتشار نامه معروفش آگاه بوده و با علم به این مساله اقدام به انتشار عمومی آن کرده، سندی بر اثبات نظر برخی فعالان سیاسی درباره نیت وی از انتشار این نامه است؛ نیتی که فراتر از سخنان رئیس‌جمهور در مناظره با میرحسین موسوی و یا متهم شدن فرزندان او به فساد بوده و به نظر می‌رسد در چارچوب یک برنامه‌ریزی گسترده تر قابل تعریف است.   این در حالی است که در بخشی از متن منتشر شده از این کتاب هاشمی در پاسخ به این پرسش که آِیا تا الان نامه‌ای نوشته‌اید که از نوشتن آن پشیمان شده باشید؟ به گفتن یک «نه» بسنده می کند. پاسخی که بعید به نظر می‎رسد با تلاش وی برای انتشار کتابی برای توجیه «جسارت نامه 88» چندان قابل قبول باشد.   اصرار هاشمی رفسنجانی بر رویکرد ساختارشکنانه نسبت به خطوط قرمز در نظام همان مساله‌ای است که سبب شده تا رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در منظر افکار عمومی در شرایطی اینچنینی قرار بگیرد؛ به نحوی که علاوه بر مخالفت جدی افکار عمومی جرات حضور در امکان عمومی را نیز نداشته باشد و درحالیکه فرزنددان وی منتظر محاکمه هستند، نه تنها اظهار نظری در راستای جبران اشتباهات آنها نداشته باشد بلکه از هیچ حمایت و فشاری برای خلاصی پیدا کردن آنها دریغ نکند. اگرچه هاشمی تلاش می‌کند تا رسانه‌ها را در این زمینه متهم کند اما بررسی رفتار و مواضع او به ویژه بعد از حوادث سال 88 نشان می‌دهد که تلاش او برای خط قرمز شکنی در کشور همان عامل اصلی واکنش‌های مردمی علیه اوست.   البته انگار هاشمی بنا ندارد تا از این وضعیت خارج شود و به همین دلیل با افزایش دامنه و غلظت اظهارات ساختارشکنانه خود و ایجاد یک فضای توهمی – تقلبی مبنی بر وجود تقابل میان ارکان نظام، شرایط را همچنان به ضرر خود بدتر می‌کند. انتشار خبر وثیقه 10000000000 تومانی او برای مهدی هاشمی و واکنش گسترده افکار عمومی به این حجم از ثروت در میان خانواده هاشمی که قبلا جزو شنیده‌ها بود و اکنون به جمع دیده‌ها پیوسته، خود یکی از دلایل اثبات از میان رفتن بیشتر و روز به روز اعتبار هاشمی رفسنجانی در میان مردم است.   اگرچه به نظر می‌رسد پروژه "صراحت‌نامه" که البته با توجه به محتوای آن باید "جسارت‌نامه" نامیده شود و به نوعی نسخه به روز شده همان نامه بدون سلام و والسلام هاشمی در سال 88 به رهبر انقلاب است، قرار است مقدمه‌ای بر نقش آفرینی پررنگ هاشمی در انتخابات ریاست جمهوری آتی باشد اما قطعا این مساله هم به ضرر هاشمی تمام خواهد شد و او را بیشتر از قبل در داخل شرایط خودساخته کنونی فرو خواهد برد.