بیوگرافى‏«ابن تیمیه‏» نویسنده: جعفر سبحانى

در ماه ربیع الاول سال 661 هجرى قمرى، درست 5 سال پس از سقوط عاصمه خلافت عباسى (بغداد) کودکى در یکى از نقاط شام به نام (حران) دیده به جهان گشود و تا 7 سالگى در آن سرزمین زندگى کرد، ولى بخاطر حمله سپاه مغول، خانواده وى مجبور به جلاى وطن شد و رحل اقامت در شهر شام افکند. پدر او روحانى حنبلى مذهب بود که در عقاید و فقه از مذهب‏«احمد بن حنبل‏» (م/241) پیروى میکرد، از این جهت فرزند خود را به مدارس‏«حنابله‏»فرستاد تا فقه حنبلى را فرا گیرد. این کودک همان‏«احمد بن عبد الحلیم، بن تیمیه حرانى‏»است که آیین وهابیت در قرن 12 هجرى بر اساس افکار و آراء او پى ریزى گردید. شناخت عقاید وهابیان در گرو شناخت ابن تیمیه و آراء و عقاید او است. محمد بن عبد الوهاب مؤسس‏«وهابیت‏»بخشى از عقائد او را گرفت، و قسمتهاى دیگر آنرا رها کرد و به آن اهمیت نداد. ابن تیمیه تا سال 698 هجرى در شام بسان یک روحانى حنبلى میزیست، و تا آن سال از او لغزشى مشاهده نشد و از آن به بعد، یعنى وقتى رساله‏اى به نام‏«الرسالة الحمویة‏»نوشت، آثار انحراف در او ظاهر گردید، وى این رساله را در پاسخ پرسش مردم‏«حماة‏» (1) که یکى از شهرهاى سوریه است، نوشت و آشکارا براى خدا«جهت‏»و«سمت‏»قائل شد و تلویحا او را جسم دانست.